Καθώς διαβαίνουμε το κατώφλι ακόμη ενός χρόνου δεν μπορούμε παρά να ευχαριστήσουμε εκ καρδίας τον Κύριο για την μακροθυμία Του. Παρότι η γνώση έχει πράγματι πληθυνθεί (Δανιήλ 12:4), ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν ήταν φορτωμένη με τόσα προβλήματα, πραγματικά αδιέξοδα.
Όπου και να κοιτάξει ο σύγχρονος άνθρωπος δεν βλέπει τίποτε άλλο από το γεγονός ότι απόρριψε το Θεό από τη ζωή του. Πόλεμοι, κύματα προσφύγων, ταραχές, τρομοκρατία, αδικία, ανηθικότητα, διάλυση της οικογένειας, πείνες, ασθένειες. «Η γη πενθεί, μαραίνεται, ο κόσμος ατονεί, μαραίνεται, οι υψηλοί εκ των λαών της γης είναι ητονημένοι.Και η γη εμολύνθη υποκάτω των κατοίκων αυτής· διότι παρέβησαν τους νόμους, ήλλαξαν το διάταγμα, ηθέτησανδιαθήκηναιώνιον» (Ησαΐας 24:4-5).
Η κλιματική αλλαγή κορυφώνεται ταχύτατα, καθώς ο προηγούμενος Οκτώβρης (και όχι μόνον) παρουσίασε την υψηλότερη θερμοκρασία πουέχει καταγραφεί στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ταυτόχρονα ένα κύμα καχυποψίας και δυσπιστίας δηλητηριάζει τις σχέσεις των μεγάλων του κόσμου αυτού. Σύνοδοι γίνονται, αλλά δεν καταλήγουμε σε αποφάσεις που να υλοποιούνται.
Ο σύγχρονος άνθρωπος καυχιέται στα επιστημονικά του επιτεύγματα, διακηρύττει με χίλιους τρόπους ότι θέλει να είναι κύριος της «μοίρας» του και απορρίπτει με ασέβεια τη κυριότητα και αγάπη του Μόνου αληθινού Θεού. Υποτάσσεται εν τούτοις,ηθελημένα η αθέλητα, σε σκοτεινές πνευματικές δυνάμεις που απεργάζονται τη καταστροφή του.
Ο Θεός φωνάζει και προειδοποιεί, μέσα από τον Άγιο Λόγο Του και μέσω της αληθινής Του εκκλησίας, «το στύλο και το εδραίωμα της αληθείας.» (Α΄ Τιμόθεου 3:15). Όταν όμως ο άνθρωπος δεν δέχεται την αγάπην της αληθείας διά να σωθεί»τελικά ο Θεός τον παραδίδει εις «ενέργειαν πλάνης, ώστε να πιστεύσωσιν εις το ψεύδος,διά να κατακριθώσι πάντες οι μη πιστεύσαντες εις την αλήθειαν, αλλ’ ευαρεστηθέντες εις την αδικίαν.» (Β΄ Θεσαλονικείς β:11-12)
Δυο παραδείγματα θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε σε τι επίκαιρο και ασύλληπτα επικίνδυνο σημείο βρισκόμαστε σαν κοινωνία:
Ξεκίνησε περισσότερο σαν αστείο. Το 2001, στην απογραφή του πληθυσμού στη Βρετανία, 390.127 άτομα (πε- ρίπου το 0,7% του πληθυσμού) περιέγραψαν τους εαυτούς τους ως Τζεντάι, το πνευματικό σύστημα στις ταινίες StarWars. Σήμερα, πολλοί σπεύδουν να δώσουν αυτή την απάντηση σοβαρά και να δηλώσουν ότι για αυτούς η «δύναμη» που πρεσβεύουν οι ταινίες υπάρχει.Όπως αναφέρει το BBC, ένα φεστιβάλ ιδεών πραγματοποιείται στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, σχετικά με το πώς τα νέα «θρησκευτικά κινήματα» ανάμεσά τους και οι «διδαχές» των Τζεντάι έχουν εξαπλωθεί στο Διαδίκτυο.
Ο New Age μυστικισμός που βρίσκεται στη βάση των ταινιών Star Wars φαίνεται ότι ελκύει πολλούς. Το σύστημα αξιών των Τζεντάι δανείζεται στοιχεία από τον ταοϊσμό, τον βουδισμό, τον καθολικισμό και τις διδαχές των σαμουράι. Γέννημα της φαντασίας του Τζορτζ Λούκας, οι Τζεντάι είναι ένα τάγμα πολεμιστών μοναχών, «φρουρών της ειρήνης και της δικαιοσύνης στον γαλαξία», οι οποίοι πιστεύουν στην απρόσωπη Δύναμη. Ο επίσκοπος της αγγλικανικής εκκλησίας του Μάνσεστερ δηλώνει ότι θεωρεί πως ο Τζενταϊσμός έχει ως στόχο να αναζητήσει έναν νέο τρόπο ζωής που να προσφέρει κώδικες για μία πιο ολοκληρωμένη ύπαρξη…
Το 2004 ένα μπρούτζινο άγαλμα δωρήθηκε στο CERN, το Ευρωπαϊκό κέντρο φυσικής, στη Γενεύη. Παριστάνει την Ινδική «θεότητα» Shiva να χορεύει το χορό της καταστροφής. Πολλές εξηγήσεις προσπάθησαν να δοθούν για το γεγονός αυτό, όπως π.χ ότι τούτο έγινε προς τιμή του Fritjof Capra, ερευνητού του CERN, βαθειά επηρεασμένου από τον Ινδουισμό. Καμία όμως δεν απάντησε στο ερώτημα γιατί σαν σύμβολο της Ευρωπαϊκής ακρόπολης της «θετικής έρευνας και γνώσης» έγινε αποδεκτή η Ινδουιστική θεότητα της καταστροφής.
«Εκπλάγητε, ουρανοί, διά τούτο, και φρίξατε, συνταράχθητε σφόδρα, λέγει Κύριος. Διότι δύο κακά έπραξεν ο λαός μου· εμέ εγκατέλιπον, την πηγήν των ζώντων υδάτων, και έσκαψαν εις εαυτούς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους, οίτινες δεν δύνανται να κρατήσωσιν ύδωρ.» (Ιερεμίας 2:12-13). Δεν έχουμε καμία αμφιβολία, επειδή το γράφει ο Λόγος του Θεού, ότι ο κόσμος σαν σύνολο δεν θα μετανοήσει αλλά θα τραβήξει το δρόμο της απώλειας. Η πρόσκληση είναι ατομική. Στην αρχή του νέου αυτού χρόνου, σαν άτομα, σαν οικογένειες, σαν Ελλάδα, «Έλθετε και ας επιστρέψωμεν προς τον Κύριον» (Ωσηέ 6:1)