Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον διά στόματος Θεού. (Ματθ., δ', 4)
Για να είναι δυνατόν να επιβιώνει ο άνθρωπος έτσι όπως είναι φτιαγμένος από το Θεό, είναι απαραίτητο να ζει στο κατάλληλο γι' αυτόν περιβάλλον και να τρέφεται με την κατάλληλη για αυτόν τροφή.
Τό μόνο κατάλληλο για τον άνθρωπο περιβάλλον, είναι αυτό που ο Θεός δημιούργησε γι' αυτόν, δηλαδή η γη, γιατί μόνο στη γη υπάρχουν σε αφθονία όλα τα αναγκαία για τον άνθρωπο στοιχεία, όπως το φως, ο αέρας ( οξυγόνο ) και το νερό.
Έτσι ο άνθρωπος ευρισκόμενος στο κατάλληλο περιβάλλον, για να ζήσει είναι αναγκαίο πλέον να τρέφεται και μάλιστα κάθε μέρα. Εάν δε κάποια μέρα δε φάει τότε μια ισχυρή επιθυμία γεννιέται μέσα του, από τις συσπάσεις του στομάχου, η πείνα, και όσο το αίσθημα αυτό της πείνας δεν ικανοποιείται τόσο γίνεται και πιο έντονο, ταυτόχρονα δε και επώδυνο.
Το αίσθημα λοιπόν, της πείνας είναι όχι μόνο για να του θυμίζει , αλλά και για να τον αναγκάζει να τρώει καθημερινά ώστε να ζήσει.
Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος καθημερινά φροντίζει με επιμέλεια για να εξασφαλίσει την τροφή του, η οποία βεβαίως πρέπει να είναι η κατάλληλη, δηλαδή καθαρή και πλήρης.
Κατ' αυτόν τον τρόπο μέσα στη κοινωνία των ανθρώπων, δημιουργήθηκε ένα σύστημα και μια οργάνωση παραγωγής και προσφοράς αγαθών με σκοπό να καλύψει τις ανάγκες για τη διατροφή του ανθρώπου.( π.χ. βιοτεχνίες και βιομηχανίες τροφίμων, καταστήματα τροφίμων κ.λ.π.)
Και όλα αυτά θα ήταν πραγματικά αρκετά για να ζήσει ο άνθρωπος, αν ο Θεός τον είχε πλάσει έτσι ώστε να ζει λίγα χρόνια εδώ στη γη και ύστερα να χάνεται για πάντα με το φυσικό του θάνατο.
Όμως << έπλασε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπο από χώματος εκ της γης και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, και έγινε ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν >>(Γένεση, β', 7).
Δηλαδή ο Θεός αφού έπλασε κατ' αρχάς από χώμα το φυσικό και θνητό σώμα του ανθρώπου, ύστερα ενεφύσησε μέσα σ' αυτό από την αθάνατη πνοή Του, ώστε ο άνθρωπος να είναι πλέον ψυχή αθάνατη.
Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος όπως είναι φτιαγμένος από το Θεό με σώμα, ψυχή και πνεύμα Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον διά στόματος Θεού. (Ματθ., δ', 4).
Δηλαδή στον άνθρωπο δεν είναι αρκετό για να ζήσει στο φυσικό περιβάλλον η τροφή που του προσφέρει η γη αλλά χρειάζεται ένα άλλο κατάλληλο πνευματικό περιβάλλον για να ζει και όπου θα βρίσκει την κατάλληλη πνευματική για την ψυχή του. Εάν δε ο άνθρωπος, δεν βρει αυτή την κατάλληλη τροφή για την ψυχή του, τότε γεννιέται μέσα του μια άλλη πιο δυνατή και επώδυνη πείνα, που εκδηλώνεται με άγχος, μελαγχολία, αγωνία και με τόσα άλλα πνευματικά προβλήματα.
Για τη θεραπεία όλων αυτών των ψυχολογικών προβλημάτων, ο άνθρωπος καταφεύγει μάταια, στα διάφορα ηρεμιστικά φάρμακα, ακόμη δε και στα ναρκωτικά. Η ψυχή όμως του ανθρώπου μ' αυτα δεν είναι δυνατόν να θεραπευτεί, γιατί της λείπει η τροφή.
Ο άνθρωπος λοιπόν στην προσπάθεια του αυτή να ικανοποιήσει την πνευματική του πείνα, δημιούργησε ένα πλήθος θρησκειών, μέσα από τις οποίες αγωνίζεται μάταια πάλι, να βρει την τροφή της ψυχής του.
Το μόνο όμως κατάλληλο πνευματικό περιβάλλον για τον άνθρωπο είναι η Αληθινή ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Δηλαδή η εκκλησία εκείνη που δημιούργησε ο ίδιος ο Θεός, στέλνοντας στη γη το μονογενή Υιόν Του, όχι μόνο για να φανερώσει στον άνθρωπο τα μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών, αλλά και για να χαρίσει στους ανθρώπους που θα πιστέψουν σ' Αυτόν, <<Δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω>> αφού πρώτα Αυτός ο Υιός του Θεού σταυρώθηκε για τις αμαρτίες των ανθρώπων και αναστήθηκε για την δικαίωση αυτών.
Έτσι λοιπόν η μοναδική αληθινή Εκκλησία, είναι το μόνο κατάλληλο πνευματικό περιβάλλον, όπου ο κάθε άνθρωπος μπορεί να βρει άφθονα την κατάλληλη τροφή για την ψυχή του, που είναι ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Δηλαδή μόνο μέσα στο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ο κάθε άνθρωπος μπορεί να βρει τον <<Οίκο του Θεού, όστις είναι η εκκλησία του Θεού του ζώντος, ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας>> όπου δίδεται άφθονα καθαρός και πλήρης ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ δια Πνεύματος Αγίου που είναι η κατάλληλη τροφή του ανθρώπου για να ζήσει ευτυχισμένος εδώ στη γη και αιώνια στον Ουρανό, στην παρουσία του Θεού.
